NAMJAI

Daarheen leidt de weg....

Morgenavond vliegen we naar Indonesië.
Na een familiebezoek in de buurt van Bandung gaan we door naar Yogyakarta.
Zodra we daar in de Prawirotamanwijk een guesthouse hebben geregeld, kunnen we aan het werk met de mensen van stichting Flowgi. Vandaag waren we nog even op bezoek bij Ronald Flokstra, oprichter van Flowgi, en zijn vrouw Lucy. Behalve een lekker Indonesische bami trakteerden zij ons ook op verhalen over het werk en de visie van de stichting.

We mochten ook een atlas van Indonesië lenen en thuis heb ik de plaats opgezocht waar wij zullen gaan helpen.

Bantul
Bantul ligt in het district van Yogyakarta. In deze regio wonen ongeveer 800.000 mensen.
Als je vanuit Yogya naar de kust rijdt kom je in Bantul terecht.
Het is een streek (Ind.:Kabupaten); met een bestuurslaag die net onder de provincie valt. De persoon die de leiding heeft noemt men in Indonesië de 'Bupati'. De Bupati is verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van dat gebied.
In de weken na de aardbeving hebben veel mensen dan ook hulp gevraagd aan deze Bupati. Een aantal kinderen van de basisschool 'Banjardadap', waar wij naar toe gaan, heeft hem ook een brief geschreven.
De school staat in Potorono; een dorpje dat hoort bij de gemeente Banguntapan. Op het schoolplein heeft de overheid nu een grote legertent neergezet waar de kinderen les in volgen. De noodtenten die op de foto staan bij het bericht van 25 juli zijn daarom niet meer nodig.

Ben benieuwd hoe de situatie is als wij er zijn.