NAMJAI

Het regent druppels

Buiten verdwijnt de zon net achter de horizon en maakt een mooie zomernacht zijn opwachting hier in Amsterdam. Toch blijven er druppels vallen.

Vandaag mocht ik weer met brede glimlach antwoorden op de vraag: "Hoe was de picknick?"
Het was heel goed en de reacties die erna nog zijn gekomen bevorderen het betere nagenieten.
Ik heb de afgelopen weken gemerkt dat veel mensen om mij heen mijn mening delen dat een donatie aan een grote hulporganisatie niet samengaat met het vertrouwen dat je geld daar terecht komt waar het zo hard nodig is. Geen 5 euro voor de organisatie en 5 euro voor de mensen in nood, als ook gewoon 10 euro op de juiste plek terecht kan komen.

Dus dan liever geld geven aan iemand die je kent, zodat er niets aan de strijkstokken blijft hangen. Het vertrouwen dat mensen in Amis en mij stellen geeft de energie om actief bezig te blijven met ons project, nu het toch wel hoog tijd is voor een vakantie.

In Yogyakarta zijn de mensen van Flowgi ondertussen aan het uitzoeken bij welke school wij op een goede manier kunnen helpen. Hilmar gaf ons op de picknick een lijstje met scholen in Bantul die hulp nodig hadden en zaterdag hoop ik van Kees op hun jaarlijkse donateursavond te horen wat de stand van zaken is. De stichting zelf is imiddels in contact gekomen met verschillende scholen in het kader van hun 'back to school-actie'.

De Indonesische overheid heeft toegezegd schoolgebouwen weer opnieuw te bouwen indien het om overheidsscholen gaat. Wat betreft inrichting en materialen zijn de scholen op zichzelf aangewezen en organisaties zoals Flowgi die voortdurend kijken waar de hulp geboden kan worden. Triest om te bedenken dat de regering in Indonesië nu onderwijs hoog op de agenda heeft staan en er toch niet meer mogelijk is dan het bouwen van een school. Het sterkt mij echter in de overtuiging dat het zin heeft wat we aan het doen zijn.

In mijn hoofd vormt zich ondertussen langzaam het idee om een soort van funday te organiseren voor de school die we gaan helpen. Het moet een dag worden waarop de kinderen zich vermaken met kind-dingen en hopelijk zelfs even de heftige ervaringen van de afgelopen tijd kunnen vergeten. Ik zou allerlei spullen willen kopen in de buurt van Yogyakarta en die aan het einde van de dag daar achterlaten, zodat er ook na ons vertrek van geprofiteerd kan worden.

Hoop dat het gaat lukken.

De druppels blijven hier in Nederland ondertussen vallen op de gloeiende plaat en er vormt zich inmiddels voorzichtig een heel klein plasje.