Vreemde snuiters

Hoeveel weeshuizen zouden er in Cambodja zijn?
Unicef heeft het op de website in ieder geval over ongeveer 500.000 wezen.
Armoede en aids worden genoemd als belangrijkse veroorzakers van dit grote aantal kinderen dat moet worden opgevangen in één van de vele weeshuizen.

De weeshuizen in Cambodja zitten dan ook vol en houden vaak met moeite het hoofd boven water. Op steun van de overheid kan niet worden gerekend en hulp van buitenaf is dan ook altijd welkom.

Allerlei stichtingen ontvangen vaak met open armen de hulp van toeristen die een weeshuis willen bezoeken, zo wordt duidelijk uit de vele verhalen die te lezen zijn op weblogs van voorbijgangers . Ze komen en gaan weer, net als wij zullen doen deze zomer. Er worden schoolspullen achtergelaten, computeres aangeschaft, fundays georganiseerd en veel foto's gemaakt. Het gebeurt allemaal vanuit een goed hart en met de juiste intentie.

Vanavond vraag ik me alleen af wat het beeld is dat een wees in Phnom Penh heeft van een Westerse toerist. Een vreemde die op bezoek komt, mooie spullen brengt en dan weer vertrekt met de tranen in de ogen. Vreemde snuiters zullen ze ons maar vinden vermoed ik zo.

Londen-Doha-Bangkok

Een ticket vinden naar Cambodja blijkt geen eenvoudige opgave.
We surfen ons een slag in de rondte en kijken op alle websites die we kunnen bedenken. Alles is natuurlijk mogelijk voor de juiste prijs, maar wij kunnen en willen die niet betalen.
Dan maar eerst naar Bangkok, omdat we daar toch nog langs Elske, een soulmate van Amis, willen gaan.

We dachten dit jaar slim te zijn om vroeg te boeken, maar hebben ons toch een paar maanden vergist. De echte koopjesjager heeft zo te zien al een ticket geregeld als de was van de afgelopen zomervakantie net aan de waslijn hangt. Gelukkig komen ook wij via wat omwegen bij twee tickets terecht die we na even diep ademhalen toch reseveren.

Welcome to Qatar Airways......
We vliegen langs Londen en maken een pitstop in Doha. Zou je het opzoeken in de atlas, dan kom je terecht in Qatar. Ja inderdaad, dat leuke kleine staatje vlak boven Saoedi Arabië. Van daaruit door naar Bangkok en bij Air Asia moet dan een 'very cheap ticket' naar Phnom Penh gevonden worden voor een paar dagen later.

Wat we daar willen gaan doen wordt steeds duidelijker. De ervaringen van vorig jaar helpen ons om de richting te kiezen die bij onze ideeën past. Amis heeft mailcontact met iemand in Cambodja die voorstelde om een weeshuis te helpen en we hebben twee Nederlandse stichtingen gevonden waar we informatie hebben opgevraagd. In februari weten we hopelijk bij welk project we zullen gaan helpen. Zodra we dat weten kunnen we verder met het maken van plannen.

Surfen met windkracht 10

Een heftige storm vandaag.
De wind raast over het IJ en de schuimspetters springen hoog boven de golven uit. Losliggend bouwmateriaal wordt door de lucht geslingerd en legt het treinverkeer plat. Amsterdammers wordt vandaag afgeraden om zich op straat te begeven als het niet nodig is.
Iedereen dus zo vroeg mogelijk naar huis en ook ik heb nog een heerlijk lange avond voor mezelf.

De gedachten over de reis naar Cambodja komen na het eten dan als vanzelf naar boven.
Ik zet de computer aan en surf vanuit mijn veilige, windstille kamer naar Cambodja en ga weer langs bij de website van COLT; een Nederlandse stichting die als voornaamste taak heeft het runnen van een kindertehuis in Phnom Penh. Ik lees de laatste berichten op de weblog van een vrijwilligster,(http://anniebannie.waarbenjij.nu/), die zonder poespas vertelt over haar tijdelijke leven daar. Indrukwekkend......

Ik merk dat ik de neiging heb om weer te kijken hoeveel weken het nog duurt voordat wij gaan; Is er wel genoeg tijd? Wat kan ik doen met meer tijd? Wat willen we doen met de tijd die we hebben?

Het is oké, vertel ik mezelf om het borrelen te beteugelen voor het slapen gaan. Het versterkt alleen maar mijn wens om ook deze zomer meer te doen dan alleen lekker eten en onderuit gezakt genieten van het lokale biermerk. Eerst maar eens kijken hoe we tickets gaan regelen en dan op zoek naar een goed project. Stap voor stap.

Namjai 2007

De keuze is gemaakt: deze zomer gaan we naar Cambodja.
Een onbekend land met veel armoede en een prachtige natuur. Voor de volledigheid eerst wat informatie over dit land dat meestal in een vakantiepakket zit met Laos, Viëtnam of Thailand.

Cambodjanen zelf noemen hun land Kampuchea, deze naam is afgeleid van het woord Kambu-ja. Deze naam betekent letterlijk: zij die geboren zijn door Kambu. Kambu is volgens een mythe de grondlegger van Cambodja.

Cambodja is een zeer arm land en de economie draait zeer slecht door de vele oorlogen. Het toerisme is nu de snelst groeiende sector in de laatste jaren.
Vroeger bestond Cambodja voor een groot gedeelte uit regenwoud. Door de massale houtkap in de afgelopen jaren is dat nu nog maar 52% van het oppervlak van het land.

De meeste Cambodjanen behoren tot de Khmer (94%). De Chinezen zijn op een na de grootste groep met ongeveer 3%, de Moslim Chams volgen met 2%. De rest van de bevolking bestaat uit Vietnamezen, Thais, Chinezen en bergvolkeren.

Aids vormt in dit land een groot probleem met een grote toename in het aantal gevallen in recente jaren. Gevolg is dat er speciale weeshuizen zijn die kinderen opvangen waarvan beide ouders door deze ziekte zijn gestorven .