Nostros Pequenos Hermanos

Ditmaal een bericht vanuit Pachutla, Oaxaca. Ondanks dat het een dag van de heer is, is het gelukt een internetcafé te vinden. Ons bezoek aan de eerste stichting die we steunen is inmiddels alweer achter de rug. In Miacatlan waren we even te gast bij de grootste familie die ik ooit ben tegengekomen. Zij wonen met z´n allen in Casa San Salvador. Het is een beschermd historisch pand waar Emilio Zapata nog strijd heeft geleverd met de toenmalige bewoners. Dat de laatsten overigens het onderspit moesten delven is niet verrassend.
Bij de plaatselijke bevolking is de stichting beter bekend als ´nostros pequenos´, wat zoveel betekent als ´onze kleintjes´. Het is een groot tehuis dat gevestigd is in de Hacienda Miacatlan.

Nadat we de poort door gingen liepen we even wat wijfelend door naar een klein plein. We zouden worden rondgeleid, maar niemand stond op ons te wachten. Na ons netjes gemeld te hebben bij het kantoor werden we verwelkomd door Drew; een jonge Amerikaanse vrijwilliger die zijn eerste jaar er op had zitten en net voor zijn tweede jaar had bijgetekend.
Rondom het tehuis zagen we groepen meisjes die aan het vegen waren om de boel netjes te houden. Aangezien de daaropvolgende dag de diplomauitreiking was voor de lagere school en er veel bezoek zou komen werd alle nog even extra geschrobd. We bezochten de keuken waar in de hitte van de oven tortilla´s werden gemaakt voor alle 700 kinderen en begeleiding. Vervolgens gingen we langs de varkensstallen en hun nieuwste aanwinst; een kas waar onder andere uien werden verbouwd. Met hulp van een Spaanse ontwikkelingswerker was de kas gebouwd en was de organisatie voorzien van alle benodigde materialen. Met hulp van Europees ontwikkelingsgeld reisde deze Spanjaard met zijn familie de wereld over om kassen te bouwen. De kinderen van Casa San Salvador verbouwden er zelf ook groenten en kweekten bloemen.

De volgende dag begrepen we van Alicia Cavo van de PR dat er onlangs een komkommerkweekwedstrijd was geweest. De winnaar kweekte een komkommer van 3 kilo! De kinderen mochten zelf kiezen wat te doen met de komkommers. Ze besloten uiteindelijk de helft aan de keuken te geven en de ander helft te verkopen. Met de opbrengst wilden ze een feestje organiseren.

We ontmoetten Alicia de daaropvolgende dag, na de diploma-uitreiking. We werden aan haar voorgesteld door Anna Bueller, een Nederlandse dame die zich al 35 jaar lang inzet voor Wereldouders. Het werd snel duidelijke dat zij een belangrijke rol speelde in Mexico, wat onder andere tot uiting kwam in het feit dat zij in het midden zat aan de genodigdentafel tijdens de ceremonie van de diploma-uitreiking. Daarnaast werd haar naam meerdere malen genoemd tijdens de ceremonie. Bescheiden zagen wij haar even overeind komen en wuiven naar het Mexicaanse volk. Uit latere gesprekken bleek dat ze vroeger in Amsterdam op de Keizersgracht had gewoond. Een dame van stand en stijl dus.
De kinderen zorgden op het plein voor de show door het opvoeren van diverse dansen. De pequenos maakten live muziek en uit de boxen schalde zo nu en dan muziek uit de jaren 80, waarop de kinderen hun danspassen maakten. Aan het einde van een voorstelling werden de kinderen één voor één naar voren geroepen om hun diploma op te halen. Een geldig document dat deuren voor ze kon openen, waar ze in hun eentje nooit doorheen waren gekomen. Voor één klas betekende de ontvangst van hun diploma ook het einde van hun tijd in Casa San Salvador. Zij gaan na de zomer naar Cuernavaca om hun opleiding te vervolgen. Verhuizen naar de grote stad met grotere verleidingen en meer vrijheden. Ze zullen daar een vak leren en voor een klein aantal is het de aanloop naar de universiteit in Monterey.

Onze bijdrage is niet voor hen bestemd. Onze bijdrage is bestemd voor de kinderen die nog in Miacatlan blijven en extra hulp nodig hebben. De leerkrachten kunnen lesmaterialen kopen voor kinderen die een leerachterstand hebben en nu niet goed geholpen kunnen worden. Betere hulp voor hun motorische, emotionele en cognitieve ontwikkeling wordt hopelijk mogelijk gemaakt met het projectvoorstel waar wij een belangrijke deel van hebben gefinancierd.

Het is een goede gedachte om met ons mee te nemen in de bus onderweg naar Acapulco.